ABD tarım ülkesi değil. Buna rağmen 2022’de 220milyar dolar gelir sağlamış. Hollanda’nın 4 katı.
Türkiye,nin tahıl üretimi (buğday, mısır, arpa gibi), maliyetleri çok artmış durumda.
Bahçecilik yapan kesim de zor durumda. Büyük/küçük bahçeci çalışacak işçi bulmakta zorluk çekmenin ötesinde bulduğu işçiye ödemesi gereken yevmiye ücretleri 3-4 katına çıkmış vaziyette. Geçen sene 200-225tl’ye işçi çalıştırırken şimdi Güney’de 1500tl yevmiyeye işçi zor bulunuyor.
Ürün fiyatları artmazsa arazilerini satmak zorunda kalacak tarım üreticileri.
5.5 kg mısırdan 1 kg mısır yağı elde ediliyor. 1 kg mısır yağı 90tl. Yani 1kg yağ için 33tl’lik mısır kullanılıyor. Geriye kalanı da yaş küspe olarak kilosu 25TL’den yem endüstrisine satılıyor. Cargyll gibi yabancı kökenli fabrikalar zengin ediliyor. Ama üreticiye fiyat verilmiyor. Bu tarımın her kesiminde mevcut.
Yöresellikle alakası yok. Üreticiyi destekleme yerine ithalatçı firmalara destek veriliyor. Buğday ithalatı ile üretici mağdur durumda bırakılıyor.
Benim İzmir’de okul arkadaşlarım var çiftçilik yapan; onlarda mağdur. Antalya’daki dostlarımda öyle. Antep ve Adana’da aynı durumda. Mersin’de. Benim arazilerim ve limon bahçem var Adana ve Mersin’de. Satacağım. Çiftçilik bitmiş ülkede artık.
Bana genel duruma bakın demeyin. Ülkenin tamamı böyle. Rant uğruna ülke tarımı feda ediliyor.