Gemiye, kendisine ses hızında olabildiğince alçaktan yaklaşıp çarpacak olan füzeyi vursun diye son çare olarak koyacağın bir sistemi hedef uçak üzerinde deneyip aldığın sonuca güvenmek ne kadar gerçekçi olur tartışılır.
Phalanx CIWS, bu işi en iyi yapan CIWS olarak +85derece ile -25derece eğim arasında çalışıyor. Denizi yalayarak gelen füzelere karşı bu silahların etkisi zaten tartışılır. Teoride süpersonik füzeleri dahi vuracağı hesaplanıyor Phalanx’ın. 3 mach hızla hedefine uçan bir Brahmos’a 1.5-2km deyken atış yapan PHALANX, 0.8-1km de füzeyi vursa bile füzenin parçaları saniyede 1km hızla, bir saniyenin altında gemiye vuracak ve ciddi hasar verip gemiyi savaş dışı bırakacaktır.
CIWS, bence, esas olarak, ses altı hedefler için, bilhassa son aşamada “top-attack” uçuş ile yaklaşan hedeflere etkili olabilecek bir silah.
İşe yaramıyor olsa, QE2 sınıfı 2 gemideki toplam 6 PHALANX pozisyonunun 5 adedi dolu olmazdı.
Yüksek ses altı hızda 2-2.5km mesafede bu silah, hedef uçağa atış yapıp vurabiliyorsa, etkin demektir. Bu tip testte önemli olan atış sisteminin hedefi yakalayabilmesidir.
Burada önemli olan, CIWS’in atış kontrol radarının 10-15 km’den hedefi takip edebilip, 4km de hedefe kitlenebilmesi ve 2-2.5km’de hedefe atış yapıp 1.5 km de hedefi vurmasıdır.
Bizim geliştirdiğimiz Gökdeniz CIWS sistemi, aslında PHALANX dan daha uzun menzilli. Daha büyük kalibre mermi kullanıyor. (20mm vs 35mm) . Bilhassa Atom mühimmat ile oluşturulan çelik duvar ile, mutlaka hedefi yakalayıp vurma zorunluluğu ortadan kalkıyor. Denizi yalayan hedef uçağı vurabilen Gökdeniz, Deniz Kuvvetlerinin de beğenisini kazanmış durumda. En büyük eksiği ebadının büyüklüğü.
https://www.savunmasanayi.org/milli-firkateynde-aselsan-imzasi-gokdeniz/
