Bir teori olduğu için ana başlığa yazmadım buraya açtım.
Savunma sanayisinde hiçbir şeyin rastgele ve yaptık oldu gibi bir perspektifle yapıldığını düşünmem her zaman belirli bir yol haritası vardır. Burada da bir bit yeniği kokusu aldım.
Neden ?
G-40 füzesi idef 2019 fuarında bozdoğan hava-hava füzesinin karadan atılan 40 km (resmi) , 40+ km (iddia) menzilli versiyonu olarak tanıtıldı. Bu menzilinde füzenin gövdesinden kuyruğuna kadar bir alandaki yakıt kısmının büyütülerek elde edildiğini söylediler. Buraya kadar herşey normal modern bir hawk, essm, buk muadili gibi gelecektir.
Şimdi birkaç adım geriye çekilip büyük resme bakıyoruz ;
Hava Hava füzelerinin hiçbir booster yardımsız karadan atıldığında genel olarak menzillerinin 3 te 2'si civarını kaybettiğini biliyoruz. Bakalım Mica-Vl Mica (60 km-20 km) veya Aim-120 C7-Sl Amraam (105 km - 33 km) örnek gösterilebilir.
Buradan yola çıkarak 65 km menzilli bozdoğan'ın booster desteksiz yerden atıldığında 22 km civarında bir menzili olacağını ve EN ÖNEMLİSİ karadan atıldığında 40 km menzili olan G-40'ın olduki bir uçak tarafından atılsaydı 120 km menzile ulaşabileceğini pek tabiki kabul EDEBİLİRİZ.
Project Nike'daki örnekleri bir kenara tıpkı Eurosam'ın Radar Güdümlü Mica Füzesini boosterla donatıp üzerinde oynamalarla aster-30'u yaptığı gibi bizde bu G-40 füzesini uçaktan atıldığı irtifa ve hıza çıkartabilecek bir boosterla birleştirirsek bu füze bir süre sonra bu boosterdan ayrılıp kendi motoruyla 120 km gibi bir menzile teorik olarak ulaşabilir.
Tabi sistemin alt parçaları olabilecek Eirs, radarı veya kara konuşlu çafrad, akr-d block2 x bant 120 km menzilli atış kontrol radarı vb. alt sistemlerinde 2021-2023 bandında hazır olacağı düşünüldüğünde SİPER sistemi gerçekten bu kadar kısa bir sürede 2021-2023 bandında hazır olabilir.
Edit : Neden Eurosam ile böyle bir teknoloji ortaklığına girdiğimizi açıklayabilir sanırım.