İhracatta şöyle bir ilüzyon var ve bu yüzden cari açığımızı asla kapatamıyoruz, diyelim ki 100 liralık mal ihraç ettik , oo mükemmel bir değer filan diyoruz , ama bundaki sorun aslında 70 lirası dış ithalatlı hammaddesi ,10 lira emek, 10 lira enerji, taşıma gideri de 5lira desek bize kar marjı kalakala 5 lira geriye kalıyor ve nitelikli ürün üretip de ihraç edemediğimiz sürece bu kısır döndü devam ediyor, üstüne alabildiğine tutarsız ekonomi politikaları ile bir köşeden öbür köşeye sürükleniyoruz tıpkı küreklerini kaybetmiş rafting botundakiler gibi duvarlara vura vura döne döne gidiyoruz , yüzümüz gözümüş patlamış şeklinde.
Bir dövizi patlatıyoruz gizli acaip dev devaülasyonlara girişiyoruz, sonra pişman oluyoruz faiz zıplatıyoruz, bir ürün üretip ticaret yapmaya kalkanı bezdiriyoruz adamlar paradan para kazanıyor kolayca, en kötüsü de ülkenin yarısı nefes almayı yaşamak zannediyor artık , kaderine razı sorgulamıyor herşeyi kısıtlamış sinmiş köşesine kısıtlı yaşam süresini tamamlamaya çalışıyor , okumuyor gezmiyor , insanlık namına birşey üretmiyor, fikir üretmiyor herhangi bir artı değeri yok sadece tüketiyor ona izin verildiği kadar. Sonra da g20 den filan bahsediyoruz.
Düzeltme : cümle düşüklüğü olmuş özür dilerim