1960'lı yıllarda üretilmeye başlanmış bir motoru aynen alıp burada üretmekse mesele, bunun için 5 yıl gerekeceğini düşünmüyorum.
fakat KE jetinin bir hayaletlik konusu var, doğal olarak 1960'lı yıllardaki motorların böyle bir isteri yoktu.
motorun lisansını alıp aynen üretmekten daha öte bir şey olması gerekiyor.
tahminen mutasyona uğraması gereken kısımlar vardır o motorda.
bu mutasyonlar 5 yılda tamamlanacaktır.
---
diğer yandan TF6000 motoru hem ilk ateşlemesini yapalı aylar oldu; hem de zaten baştan bu hayaletlik isterine uygun tasarlandı.
2021 model bir motor.
eğer yerli aksesuar konusu çözüldüyse, TF6000 ile ilk uçuşun da, ilk üretim tarihinin de daha önce olacağını tahmin ediyorum.
Söyledikleriniz doğru da, o “mutasyonları” yapabilecek elemanları kaldımı ellerinde?
Sonra motoru Stealth yapıya uygun hale getirmek için Stealth motor teknolojisi üzerinde çalışmış teknik elemanlara ihtiyaç vardır. Ukrayna bu konuya ne derecede vakıf?
Baykar, TEİ’den ve Tusaş’tan teknik yardım almadan Stealth uçak ve hele hele motor yapabilecek kapasitede değildi. (KE tasarım ve üretim konusunu irdelerseniz, Tusaş ile ne kadar
cross-fertilisation bilgi akışı yapıldığını görürsünüz. Baykar, çok akıllı bir şekilde, TAI bilgi dağarcığını ve özel sektör kıvraklığını kullanarak çok başarılı bir politika uyguluyor. TAI-Tusaş’ta yaşanan hantallığı ortadan kaldırıyor. Bu şekilde TAİ’ye de iyi örnek oluyor; bir oranda çeki düzen veriyor )
KE ve Anka3’ün “tabii” motorları TF6K ve TF10K dir. Ukrayna motorları ancak bu uçakları 4-4.5 nesil uçak olarak uçurabilir.
KE için kancalı olarak (STOBAR) deniz platformlarına iniş kalkış yapacak deniyor. Bu iş için de denize uyumlu stealth motor lazım. Motorun çoğu parçasının tuz ve deniz suyu korozyonundan etkilenmeyecek şekilde üretilmesi gerekecektir. Ukrayna bu konuda ne kadar tecrübeli acaba?
Bu lisans altı Ukrayna motor üretimi yıllar önce, savaştan çok önce konu olmuştu. O günden bugüne kadar hala müzakere mertebesinde kalınmışsa, zaten TF6K’den daha önce üretim yapamazlar bu aşamada.
