Mali bakımdan iflasın eşiğine gelen ve ciddi ekonomik tasarruf önlemleri alması kaçınılmaz olan, tabiri caiz ise gırtlağına kadar 302 milyar avroluk borç batağına saplanan Yunanistan‘ın, zamanında Almanya‘dan sipariş ettiği dört adet Tip 214 sınıfı denizaltılarla ilgili ilginç bir takım niyetleri geçmişte SSNet nezdinde bilinmekle ve yine buradan duyurulmuş olmakla birlikte, bu günlerde konu Yunan basınına da yansımış durumdadır.
Yunan denizaltıları ile ilgili gelişmelerin Yunan kamuoyunda patlak veren tartışılmalarına geçmeden önce, Yunanistan’ın siyasi, askeri ve ekonomik açıdan bazı yakın tarih gelişmelerini yeniden hatırlatmakta fayda vardır.
12 Eylül 1980 askeri darbesinin hemen ardından, dönemin Genelkurmay Başkanı Org. Kenan Evren önderliğindeki askeri cuntanın cömert ve bir o kadar da saf kararıyla, zamanın 14 NATO ülkelerinden ikinci büyük orduya sahip Türkiye’nin vetosunu geri çekmesiyle, Yunanistan NATO’nun askeri kanadına 20 Ekim 1980 tarihinde yeniden dönmeyi başarmıştı.
http://www.savunmasanayi.net/yunan-denizaltilarina-yeni-umut/yunan-denizaltilarina-yeni-umut/Nitekim 1974 Kıbrıs Barış Harekatı’nı takiben Yunanistan NATO’nun askeri kanadından ayrılmış, fakat bu ayrılığa üç yıl dayandıktan sonra pişmanlık duyup etekleri tutuşarak 1977 Haziranında bu pakta tekrar geri dönmek istedigini bildirmiş, fakat bu niyet, dönemin güvenilmez Yunanistan’ına haklı olarak temkinli yaklaşan Türk hükümetlerinin vetosuna takılmıştı. Taki 1980 yılında yukarıda adı geçen Türk askeri yönetiminin muhtemelen darbe öncesi birilerine üstü kapalı verdiği sözünü yerine getirerek jest yapmasına kadar.
Yunanistan askeri açıdan kendisini NATO garantisi altına aldığı bu başarısının hemen ardından iki ay kadar sonra 1 Ocak 1981 tarihi itibariyle, bugünün Avrupa Birliği’nin eski niteliği ve adıyla Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET)’na da tam üye olmayı başararak, siyasi ve ekonomik açıdan da büyük bir zafere daha imza atabilmişti.
Türkiye’nin NATO açısından stratejik bir dönüm noktası olmayı teşkil eden bu büyük ve tek taraflı iyi niyet jestinin ardından, Türk-Yunan ilişkileri yumuşayacağı yerde, Yunanistan‘daki 18 Ekim 1981 seçimleri sonrası Pan-Helenik Sosyalist Partisi’nin (PASOK) iktidara gelmesi ve adeta paranoyak bir Türk ordusu fobisi, dolayısıyla rahatsızlığı olduğunu andıran Papandreu’nun (D: 1919 - Ö: 1996) başbakanlığı ile birlikte, Türk-Yunan ilişkileri daha da olumsuz bir boyuta taşınmıştır.
1980’li yılların ortasından itibaren Soğuk Savaş yerine sadece Türkiye motifli hızla ve aşırı derecede silahlanmaya başlayan Yunanistan, bu tutumunu yakın tarihte, 2000’li yıllarda da sürdürmüştür.
Turizm, denizyolu taşımacılığı ve bir miktar tarım/balıkçılık dışında ekonomisinde kayda değer bir ağır sanayi payı bulunmayan Yunanistan, yıllarca Avrupa Birliği’nden aldığı sübvansiyon yardımları sayesinde rahat nefes alabilmiş, transfer edilen AB yardımlarının miktarı onmilyarlarca avroyu bulmuştur.
Sadece 2004-2008 yıllarında, dört senelik zaman zarfında Yunanistan’a yollanan mali yardımın miktarı dile kolay 24,74 milyar avrodur ki bu dolar bazında güncel kur üzerinden dört yılda yaklaşık 33 milyar $ABD hibe anlamına eşdeğerdir. Dolayısıyla, Yunanistan‘ın AB’den dört senede aldığı ekonomik yardım dahi tek başına Türk milli savunma bütçesininin yıllık ortalamasını 2-3 defa katlamaktadır.
AB’ye üye olduğundan beri on milyarlarca dolar ekonomik yardımını bütçesine dahil eden Yunanistan, adeta paranoyaya varan Türkiye fobisi yüzünden, gerek savunma, gerekse de gerektiğinde saldırı amaçlı, 80’li, 90’lı ve 2000’li yıllarda, nüfusu ile orantısız derecede astronomik askeri yatırımlar ve harcamalar yapmıştır.
AB’nin büyümesi ile ekonomik yardımlarının boyutu bir miktar azalan Yunanistan ekonomisi malum bugün itibariyle son derece olumsuz bir vaziyettedir. O kadar ki, bir dönem Yunanistan’ın AB nezdinde mali bütçesi muhasebelerinde hile yaptığı, krizden yıllar önce bile AB merkezli Brüksel tarafından kanıtlanarak mevzu aslında çok daha önce sabitleşmişti.
Yunanistan, 2004 Atina Yaz Olimpiyatları’ndan da milyarlarca dolar tutarında büyük zarar etmesiyle, düşünülen Eurofighter av uçağı tedarik planları dahi iptal edilmek zorunda kalınmıştı.
Dolayısıyla bugün itibariyle bilinmektedir ki, yıllardır tahmin edildiği şekilde Yunan hükümetleri, özellikle son on yılda sistematik olarak bütçe hesaplamalarında sahtekarlık yapmış, bu hileler sayesinde AB kriterlerini kağıt üzerinde yerine getirerek 2002 yılı başlangıcında avro para birimine geçmeye hak kazanmayı başararak Yunan halkı bayram etmiş ve bu mali bütçe muhasebelerideki hile, sahtekarlık veya usülsüzlükler son ekonomik krize kadar sistematik olarak sürmüştür.
AB ekonomik yardımlarına sırtını dayayan Yunanistan, gerek yarını düşünmeden yüksek faizli borç ve kredilerin verdiği cesaretle, gereksede Türkiye aleyhtarı tutumundan kaynaklanan motifle son on yılda silahlanma faaliyetleri ivme kazanmıştır.
Bölücü, kanlı, hain ve şerefsiz terör örgütü PKK/KONGRA GEL’e, Şubat 1999 Kenya örneğinde de görüldüğü gibi doğrudan ya da bugün hala sözde Birleşmiş Milletler kontrolündeki Yunan topraklarında konuşlu Lavrion Kampı örneğinde de olduğu gibi dolaylı desteğini ama az, ama çok sürekli muhafaza eden Yunanistan’ın avro bölgesine geçtiği son sekiz yılda askeri silahlanmaya yaptığı yatırımlar gözlerden kaçmamaktadır.
[Not: Yunanistan’ın denizde 12 mil, havada 10 mil FIR hattı sevdası, olumsuz Kıbrıs tutumu, Lavrion Kampı/bölücü terör örgütü PKK KONGRA GEL’e destek, Batı Trakya’daki Türk azınlığı hiçe sayma, her nedense özellikle sınır ötesi operasyonlarımız sırasında Ege’de ki gerginliği, jetleriyle önleme aktivitelerini artırma ‘doktrini’ hız kesmeden aynen devam etmektedir. Ekonomik krizin de etkisiyle, agresif jetlerini eskisi gibi Ege Denizi semalarında vızır vızır uçuramayan Yunanistan’a durup dururken birden acıyarak: “silahsız uçalım, güvercinler uçuralım, barış, dostluk, kardeşlik, zeytin dalı, açılım..” gibi tek taraflı romantik ve şirin ifadeler eşliğinde uçuk teoriler ortaya atan, fotoroman analizleri yaparak sözde jeo strateji ve askeri uzman olduğunu zanneden karikatürlere buradan hatırlatılır]
Yunanistan’ın sadece son sekiz yılda teslim aldığı akla ilk gelen silah sistemlerine örnekler arasında:
- 90 adet F-16C/D (Blok 52/52+) tipi sofistike av-bombardıman uçağı
- 34 adet SCALP EG seyir füzesi için sertifiyeli 25 adet modern Mirage 2000-5 Mk. II tedariki ve/veya modernizasyonu
- 4 adet Tip 214 sınıfı havadan bağımsız tahrik sistemli (AIP) denizaltı
- 352 adet Leopard 2 tipi üçüncü nesil ana muharebe tankı (bunlardan 170 tanesi son model 3+ nesil A6EX (HEL) konfigürasyonu)
- 31 adet AH-64 Apache tipi ağır sınıf hücum helikopteri (12’si Longbow milimetrik radarlı AH-64D modeli)
- 12 adet C-27J Spartan tipi orta sınıf turboprop ulaştırma uçağı
- 4 adet EMB 145 Embraer tipi Havadan Erken İkaz ve Kontrol uçağı
- 6 adet P-3B Orion tipi Deniz Karakol Uçağı (eski USN menşeli ikinci el fakat Türkiye’nin 15 yıldır hala Deniz Karakol Uçağı kabiliyeti maalesef yoktur)
- 31 adet MLRS tipi çok lançerli roketatar sistemi
- 24 adet Panzerhaubitze 2000HEL (PzH 2000) tipi modern kundağı motorlu obüs..
gibi silah sistem ve platformları yer almaktadır. Bunlara Yunanistan’ın tedarik ettiği veya etmekte olduğu, kısmen modernize edilmiş önemli miktarda ikinci el silah, platform ve sistemler dahil değildir.
Kaldı ki Yunanistan‘ın radar güdümlü füze tabanlı modern uçaksavar bataryaları hem nitelik, hem de nicelik açısından Türkiye’ye karşı üstünlükler içermektedir.
Buna göre Yunan Hava Kuvvetleri, henüz silahlı kuvvetlerimizde bulunmayan yüksek irtifa hava savunma füzesi Patriot PAC-II [6 bataryada her biri dört füzeli 36 lançer]; NATO kodu SA-20A olan S300PMU-1 [2 bataryada her biri dört füzeli 8 lançer] yanında, NATO kodu SA-15 Gauntlet olan 25 lançer TOR-M1 tipi mobil ucaksavar zırhlı araç sistemlerine de yıllardır sahiptir.
İşte tüm bu borç ve kredilerle tedarik edilinen fakat ekonomik krizin patlak vermesiyle toz pembe rüyadan uyanmak zorunda kalan Yunanistan’ın başını ağrıtan projelerinden birisi de havadan bağımsız tahrik sistemli (AIP) Tip 214 sınıfı denizaltı tedariğidir.
Tip 214 denizaltısının ilk müşterisi olan Yunanistan’dır ve 2000 yılında üç gemiyi Alman HDW firmasından sipariş etmiş, bu yetmezmiş gibi bu siparişlere 2002 yılında bir gemi daha eklenerek toplam dört adet Tip 214 alımı için anlaşma sağlanmıştı.
Tip 214 gemileri sırasıyla 2001, 2003, 2004 ve 2005 yıllarında kızağa konmuş ve ilk gemi S120 Papanikolis 2004 yılında suya indirilmiş, diğer gemilerdense S121 Pipinos 2006 yılında, S122 Matrozos ile son gemi S123 Katsonis de 2007 yılında suya indirilmişlerdi.
Tip 214 sınıfının ilk gemisi Papanikolis, 2006 yılında ilk teslim aşamasında iken iflasın eşiğinde bulunan Yunanistan tarafından, gemiyle ilgili burada haklı olarak, her yeni sistemde söz konusu olan teknik pürüz listesi oluşturdu ve irili ufaklı 400’e yakın maddelik bir reklamasyon listesi hazırlandı.
Papanikolis’in en radikal teknik problemleri arasında genel anlamda aşağıdaki sorunlar yer alıyordu:
- Pervanenin yüksek hızlarda oluşturduğu aqua-akustik emisyonu, yani kavitasyon
- Hidrojen yakıt hücresinin fazla ısınması, termik izin artması
- Geminin su yüzeyinde/üstünde seyir halindeyken sağa-sola yalpa yapması, denge sorunları
- Periskop vibrasyonu/titreşimi, stabilizasyon sorunları
- Sonar ve Hidrolik sisteminin tuzlu sudan kısmen korozyona karşı zaafının olması..
Emekleme aşamasında olan geminin bu “çocukluk hastalıkları” Ekim 2008′de giderildi.
Hem üretici HDW, hem Alman Donanma yetkilileri, hem de Alman Savunma Bakanlığı’na bağlı silah tedarik birimleri resmen ‘temiz’ onayını verdikten sonra, Yunan uzmanları da gemızı test ettikten sonra artık hiç bir sorunun kalmadığını yukarıdaki tarihte teyit ettiler.
Bugün itibariyle S120 Papanikolis Almanya’nın kuzeyindeki Kiel tersanesinde beklemededir ve yüzeyini yeniden midye ve yosunlar kaplamaktadır. Diğer üç geminin inşaası ise teslim aşamasına yaklaşıldığında geçici olarak dondurulmuştu.
Yunanistan’ın sadece bu denizaltılardan kaynaklanan ve hala açık olan Almanya’ya borcu yaklaşık 300 milyon avrodur. İste burada Yunan basınının mevcut hükümete ateş püskürmesinin sebebine gelmekte fayda vardır. Nitekim tüm bunlar yetmiyormuş gibi Yunanistan bu sıralar çoktandır düşündüğü ek iki adetlik denizaltı siparişini resmi bir boyuta taşımak üzeredir.
Buna göre Yunanistan, pratikte Tip 214 modeline çok yakın olan, Tip 209/1400 (AIP) adı altında havadan bağımsız tahrik sistemli iki denizaltı almayı planlıyor. Yunan Hükümeti ve Genelkurmay arasında yapılan bir anlaşmaya göre, eğer ‘evdeki hesap çarşıya uyarsa’ Yunanistan, tartışmalı Papanikolis denizaltısı da dahil olmak üzere, inşaası tamamlanmış veya tamamlanmak üzere olan dört Tip 214 sınıfı gemiyi de Almanya’dan satın almayı ve bunlardan başta Papanikolis olmak üzere, en az birini, muhtemelen bir kaçını bu gemileri yıllardır dört gözle arzu eden Pakistan’a pazarlamayı düşünüyor.
Pakistan yaklaşık altı yıldır Almanya’nın kapısını acilen ihtiyaç duyduğu yeni nesil konvansiyonel denizaltılar kapsamında, havadan bağımsız tahrik sistemli Tip 214 denizaltıları için çalıyordu.
Pakistan’ın Almanya’dan somut olarak sipariş etmek istediği Tip 214 miktarı üç adettir. Fakat Almanya’nın Federal Askeri Silah Kontrol Kriterleri’ne göre Pakistan, silah satışının uygun olmadığı ülkeler kategorisine giriyor. Nitekim Pakistan, Keşmir Bölgesi yüzünden sadece Hindistan’la sorunlu ve kavgalı bir ülke olmakla kalmıyor, iki ülke yakın tarih de dahil olmak üzere, dört defa 1947-49, 1965, 1971 ve 1999 yıllarında topyekün savaşmışlardır.
Pakistan’ın Hindistan ile süre gelen Keşmir motifli savaş potansiyelinin sürmesi ve üstüne üstlük her iki ülkenin de dünyada nükleer silahlara sahip 9 ülkeden ikisi olmaları, Almanya’da özellikle de iç siyaset baskısı kaygısıyla çeşitli Alman hükümetlerinin denizaltı satışına yeşil ışık yakmasına mani oldu. Fakat Almanya, Pakistan’ın Tip 214 isteğini veto da etmedi, dolayısıyla karar sürekli olarak ertelendi ve Pakistan oyalandı.
Her ne kadar Pakistan en son “fazla naz aşık usandırır” misali 20 Temmuz 2009 tarihinde sırtını Almanya’ya dönerek, Fransız Scorpène çözümüne yöneldiysede, şimdi bir nevi B-Planı olan, gemileri Yunanistan üzerinden tedarik edebilme arzusu içerisinde.
Üstelik şu an düğmeye basılsa, söz konusu üç gemi 2011 yılı içinde ve sonrasında, Pakistan yıllarca gemi inşasını beklemeden teslim edilebilecek vaziyetteler. Yunanistan’ın bu denizaltıların bir ya da bir kaçını Pakistan’a pazarlayarak hem uğur getirmeyeceği düşünülen Papanikolis denizaltısından, hem geriye kalan borçlarından kurtulması, hemde yeni iki sipariş daha verebilmesi planı Yunanistan ve Pakistan taraflarını umutlandırsada, hesap etmedikleri veya kolay pas geçtikleri husus, Almanya’nın böyle bir silah satışına onay vermeden bu işin olamayacağıdır.
Nitekim hiç bir Alman orijinli silah sistemi, bu ülkenin izni olmadan üçüncü ülkelere satılamaz, hibe edilemez ve hatta sözleşmenin kapsamına göre bu silah sistemleri ve platformlar üzerinde Almanya onay vermeden modifikasyon ve modernizasyon çalışmaları uygulanamaz. Dolayısıyla burada yeniden başa dönülmekte ve Almanya’nın Federal Hükümeti’nin onayı olmadan, bu gemilerin Yunanistan tarafından önce alınıp, sonra Pakistan’a az kullanılmış veya daha doğrusu operasyönel manada hiç kullanılmamış “ikinci el” olarak satılması pek mümkün gözükmemektedir.
Almanya’nın Pakistan’a endirek Yunanistan üzerinden bu denizaltıların satışına onay vermesinin mevcut konjonktürde zayıf bir ihtimal gibi gözükmesi bir yana, Pakistan’ın vahim ekonomik durumuna da burada kısaca değinmekte fayda vardır. Pakistan, ekonomik açıdan Yunanistan’ı aratmayacak derecede mali sıkıntılar içinde olan bir ülkedir. Daha iki yıl önce 2008 yılında, iflasın eşiğine gelen Pakistan’ı Uluslararası Para Fonu (IMF) son anda kurtarmıştır. Bunda da Pakistan’ın ABD’nin halen Talibanla mücadelede stratejik müttefiği olmasındaki payı büyüktür.
Her halükarda, 2008’deki ekonomik keskin viraji zor alan Pakistan’ın, her biri yüzmilyonlarca avroluk bu denizaltıları finanse edebilmesi için özel bir finansman kredisine ihtiyaç duymaktadır.
Yunan basınını bugünlerde ayaklandıran özellikle Almanya’dan ek iki Tip 209/1400 (AIP) denizaltı siparişi ve Papanikolis’in Pakistan tarafından istenmesi ile bağlantılı olarak, tamamlama amaçlı 11 Temmuz 2009 tarihli “Yunan Denizaltısı Papanikolis Müslüman mı Oluyor?” SSNet haber yorumu tavsiye edilebilir.
