Hazır konu yine Eurofighter alımına geri dönmüşken, konuya şöyle bir göz atalım:
- Son blok olarak bilenen Tranche 4, Almanya'nın Manching kentinde üretiliyor. Şu anda ellerinde Alman Hava kuvvetleri için ürettikleri 38 adetlik sipariş var. Almanya ilk Eurofighter'ı 2025 yılında teslim alacak ve üretim son teslimata kadar, yani 2030 devam edecek.
- Konsorsiyum dışından şu anda tek ekstra sipariş, 48 adetle Suudi Arabistan, ancak daha önce Scholz'un da açıkladığı gibi, buna şimdilik müsaade yok. Bu da hem projenin, hem de Manching'deki tesisin üretim geleceğini ciddi derecede tehlikeye atıyor.
- Almanya'nın yıllardır bu projede takındığı tutum, İngiltere, İspanya ve İtalya gibi diğer konsorsiyum üyesi ülkeleri isyan etme noktasına getirmiş ve her geçen gün bu baskı artmaktadır. Ve hatta bunun devam etmesi halinde, konunun legal bir davaya dönüşmesi bile muhtemel.
- Büyük şirket ortağı Airbus defence, savunma konusunda özellikle Almanya kaynaklı daha önce yaşanan çeşitli satış konularının veto edilmesi sebebiyle, artık AB'nin, basitleştirilmiş, tek ülkenin tekeline kalmayan, net bir ihracat lisans kanununun olması ve bu duruma birlik üye ülkelerinin hepsinin uyması gerektiğini sağlayan bir yasa için, ulusal ve de AB nezdinde girişimlere başladığını duyurdu. Bazı kaynaklara göre ise, Avrupa'nın en yüksek mahkemesine götürme olasılığı da bulunuyor.
- Almanya'yı zor durumda bırakacak bir başka konuysa, IG Metall. Şirketin çalışanlarının bağlı olduğu Almanya'nın en büyük sendikası (Metal Sendika Birliği), hükümetin tesisteki çalışanların geleceğini tehlikeye attığı ve yeni siparişler gelmediği için, Alman hükümetinin mevzuata aykırı davrandığı hususunda uyararak, grev ve legal adımlar dahil, her yolu deneyeceğini açıkladı.
Bütün bunlar göz önüne alındığında, aslında Almanya, eski Almanya değil, yani çok güçlü bir dönemini yaşamıyor. Ekonomik olarakta Scholz hükümetinin aldığı kararlar, toplumda ciddi tepki çekmeye başladı ve SPD'nin oyları şu anda dip noktada. AFD gibi aşırı sağ parti'nin bile iktidara gelme şansı belirdi, kaldı ki bu Almanya için, tarihi bir felaket olarak görülüyor.
Işte tam bu noktada, her ne kadar yine şansımız yüksek olmasa da, ABD'den tecrübeler sabit, F-16 alma olasılığımızdan, Almanya'nın da onayı ile Eurofighter alma şansımız daha yüksek ve hiç bir zaman böyle iyi bir konjonktüre denk gelmedik. Ancak tabii bu diplomasi adına çok iyi bir "al-ver-kazan-kazan" stratejisi eşliğinde olabilir.
Gelelim Eurofighter alalım mı, işe yarar mı mevzusuna?:
- Eğer ikinci el alacaksak, Tranche 1 gibi, bu konuya girmenin bizim açımızdan hiç bir mantığı yok, bir iki özelliği haricinde, elimizdeki Blok 50+ zaten bu işleri görür. Onların modernizasyonu, bunun için lisans izinleri, zaman, harcanan para cepte kalsın, F-16ları modernize ederek, dişimizi sıkıp yolumuza gitmeye çalışalım. Ben buna pek ihtimal vermiyorum.
Ancak Tranche 4 gibi son versiyon olacaksa, 40+ adet gibi rakamlar, bizi 2030'lu yıllara, MMU gibi platformlar hazır olana kadar, bölgedeki neredeyse bütün tehlikelere karşı eşit, hatta bazı durumlarda üstün hale bile getirebilir. Elbette, F-16 modernizasyonunu da bir şekilde kit alarak, onu da vermezlerse, kendimiz yaparak bu mümkün olur.
Peki her şey yolunda gitti ve anlaşma imzalandı, ne kadar sürer?
Şu anda Manching tesislerinde 20%lik maksimum üretim artış ve genişleme imkanı var. Suudların siparişinin beklemeye devam ettiği ve bizim sıraya alınmamız halinde, yakın kaynaklardan aldığım bilgiye göre, en erken 2026-27. O da en geç 2024 imzalar atılırsa.
Bundan sonra iş, tamamen bizim diplomasimizin maharetine, Airbus defence ve diğer ülke partnerlerinin baskı derecesine kalıyor. Her ne sonuç çıkarsa çıksın, umarım ülkemizin savunma geleceği adına doğru adımlar atılır ve geçmişte yapılan bazı hatalar artık yapılmaz. Çünkü zaman artık aleyhimize işliyor.
-Allah Türk'ü korusun-
Kaynak:
https://twitter.com/HarunMedium/status/1725248732420084117
