Gök Tengricilik, aslında insanlığın kurtuluş reçetesidir... temelinde insana, doğaya, hayvana, çevreye saygı yatıyor. Kısacası ''erdemli insan'' olmanın reçetesidir.
Aslında bütün dinler insanlara erdemli olmayı emrediyor. Hiç bir din ''kötü ol'' demiyor. İslamda da var; İyiliği emret kötülükten sakın! İşte asıl sıkıntı burada; emir kipi var. Emrederek iyilik yapılmaz, zorla güzellik olmaz, hazıra dağlar dayanmaz!
Örneğin; adam öldürme, zina yapma, yalan söyleme, hırsızlık yapma! diyor. Peki, Allah emrettiği halde bunların hepsi yaşanmıyor mu? Üstelik cezası da var; 40 değnek, 80 falaka... yok elini kesti, kafasını koparttı, kazığa oturttu! Öteki tarafta cehennem zebanileri, katran kazanlar, cehennem ateşleri, cehennem odunları... eeee nasıl olacak bu iş? O kadar cezaya rağmen adam hırsızlık yapmaya, yalan söylemeye devam ediyor. Erdem bunun neresinde... Oysaki erdemli insan, hiç bir yaptırıma lüzum kalmadan kendiliğinden güzellik yapan, bilerek hareket edendir. İslamiyette İnsan-ı Kâmil diyorlar... Yani olgun insan, tam insan. Tam olan güzeldir, eksik olan güzel değildir. Kur' an' nın en son ayeti bile ''artık dininizi tamamladım'' şeklindedir.
İnsanın erdemli olabilmesi için herhangi bir inanca sahip olması gerekmez. İnançsız da olsa, erdemli olan erdemlidir. Ve dünyanın geleceğini erdemli insanlar kurtaracaktır, inançlı insanlar değil. İnançlı insanlar kendilerini kurtarmaya çalışıyor. Burada çok büyük bir bencillik var... Başkasına iyilik yapmış olsa bile bunu sevap kazanmak için yapıyor... Bu durumda erdemli davranıştan söz etmek mümkün müdür?
Yaşadığımız çağda şehir kültüründe Gök Tengri inancı olmaz diyorsun ya... pekala da olur, hem de çok güzel olurdu. O şekilde inanmış olsalardı; şehirleri beton yığınına çevirmezlerdi. Diğer canlılara yaşam alanı bırakırlardı. Havayı, suyu, toprağı kirletmezlerdi... İnsana saygı tanrıya saygı anlayışıyla; hiç kimse başkasını hakkına hukukuna tecavüz etmezdi... Ve bunu Allah korkusu nedeniyle değil de insan olduğu için yapacaktı. Bundan daha güzeli olabilir mi? Bu şekilde dünya kurtulurdu, insanlık kurtulurdu, tabiat kurtulurdu, gelecek kuşaklara yaşanabilir bir çevre bırakılabilirdi. Kitaplı dinlerin bunları başaramadığı anlaşılmıştır. Çünkü özünde bencillik var.