Bugünkü tasarımları ile elektrikli otomobil ve araçların genel kullanıma yaygınlaşması mümkün değil, birkaç bini ancak kaldırabilecek bir şarj kabiliyeti var,tüm dünyada öyle, araç sayısı birkaç yüzbinleri bulursa ne şekilde şarj edilecekleri büyük bir sorun halini alacaktır.
Evlerde de şarj edilebiliyor bataryalar. O kadar sorun olmaz.
Sök-tak tipindeki kullanım içinse, arızalansa veya kaybolsa bile dert etmeyeceğiniz ucuz bataryalara ihtiyacınız var. Neyse ki bataryalar hem ucuzlaşıyorlar, hem de kapasiteleri artıyor. Örneğin Tesla, daha yeni sodyum bazlı bataryalara geçiş yaptı. Sodyum, Lityumdan 100 kat ucuz bir metal. Bildiğiniz tuzdan çıkartılıyor. Ucuzladıkları için bence bu bataryalar sök-tak tipinde de tasarlanabilirler, eğer istenirse.
Benim bahsettiğim metal-hava hücresi ise aslında tam bir batarya değildir, adı üstünde, yakıt hücresidir. Yani, metali (örneğin alüminyum tozu) havadaki oksijenle yakarlar ve açığa çıkan enerji, ısı yerine doğru akım formunda sistemden çekilir. Oksijen, batarya içinde depolanmak yerine, atmosferden alındığı için, sistem hafiftir. Alüminyum veya Kalsiyum kullandığı için de ayrıca ucuzdur. İstenirse bunlar da sök-tak tipinde tasarlanabilirler.
Metal-hava hücresi benzin kadar yüksek enerji yoğunluğuna sahiptir. Dolu bir hücre ile çok rahatça 1200-1500 km gidersiniz! Ama çözülmesi gereken de sorunları vardır. Böyle bir teknolojiyi ülke içinde kullanıma alabilirsek, TOGG işinden para kazanabiliriz. Yoksa, nanay da yavrum şinanay! Yorulduğumuzla kalırız.