Suudilere F-15SE için ret Bazı ABD diplomat çevrelerine dayanan ve konuyla ilgili haberin kısıtlı bir kısmının da yüksek tirajlı (günlük yaklasşık 2 milyon) Wall Street Journal gazetesinde de yayınlandığı bilgilere göre Suudi Arabistan‘ın bir süredir ABD ile sürdürmekte olduğu ilave F-15E Strike Eagle (F-15S) alımıyla ilgili müzakereler sona ermek üzere.
Buna göre Suudilerin arzuladığı, radar yansıma kesiti (RCS) F-35 seviyesinde olduğu iddia edilen ve bir takım ilave teknolojik özelliklere sahip yeni nesil Strike Eagle konsepti olan F-15 Silent Eagle satışı ve mevcut F-15S’lerin bu seviyeye getirilmesi söz konusu olamamakla birlikte, Suudilere F-15E‘nin son modelinin yine ‘basitleştirilmiş’ bir versiyonu olan F-15S satışına İsrail’in de teselli edilmesiyle birlikte kesin gözüyle bakılıyor.
Böylelikle Suudi Arabistan‘ın 84 adet F-15S Strike Eagle alım isteğindeki en büyük engel olan, Orta Doğu’daki dengelerin İsrail aleyhine değişme endişesi de ortadan kalkmak üzere, zira Suudiler F-15SE rüyasından şimdilik uyanıyor.
84 adet F-15S uçağının lojistik destek ve yedek parçalarla birlikte oldukça yüksek denilebilecek maliyet değeri 30 milyar dolar ($ABD) ve bu yüzden Boeing firmasının bu tek kalem bazında tarihi önemli siparişi kaçırmaya hiç niyeti yok.
Yeni F-15E Strike Eagle anlaşmasının önümüzdeki on sene içinde tamamlanması planlanıyor ve İsrail’in de rahatsız olmaması için, yine bu sefer de Suudi Arabistan‘a satılacak olan yeni nesil Strike Eagle serisi jetlerin uzun menzilli hassas güdümlü hava-yer maksatlı seyir- veya sofistike füzeleri için sertifiye edilmeyeceği ve çeşitli hedef tespit, teşhis, takip ve tahrip radar modlarının da buna göre ayarlanacağı bekleniyor.
Suudilerle ABD stratejik ilişkileri esasen 9 senedir zayıflıyor denilebilir ve artık bu mevcut durum müttefiklikten ziyade artık neredeyse tamamen ‘petro-dolar’ ilişkisine indirgenmiş durumda. Nitekim 11/9 saldırılarında doğrudan yer alan 19 teröristten 15′inin Suudi vatandaşı olduğunu dünya kamuoyu unutmaya başladıysada ABD bunu unutmadı ve dünyanın kaderini belirleyen bu 50 eyaletten oluşan ülkenin siyasetini yönlendiren emektar isimlerden, musevi Alman kökenli Henry Kissenger’in 11 Eylül saldırıları sonrası dile getirdiği gibi: “Artık Suudi Arabistan uzak gelecekte ABD‘nin ‘dostu’ ve müttefiği olamayacaktır”.
Fakat burada mevzu ABD‘ye ve düyaya satılan Arap petrolünden elde edilen triyonlarca doların bir kısmını bu ülkeye harcatmak ve ABD endüstrisine, ekonomisine aktararak katkıda bulunmak, Boeing üretim hatlarını daha da canladırmak ve karşılığında da “light” uçaklar üretmek olduğundan, bu durum ABD için her açıdan stratejik boyutta son derece yüksek bir kar marjı arzediyor.
Suudi Arabistan Kraliyet Hava Kuvvetleri (RSAF), Orta Doğu’da İsrail’den sonra en fazla ve çok çeşitli sofistike modern uçağa sahip bir güç olma konumunda.
Suudi Kraliyet Hava Kuvvetleri’nin mevcut modern savaş uçakları yaklaşık olarak aşağıdaki gibidir:
- 82 x F-15C/D Eagle tipi av-önleme uçağı
- 71 x F-15S Strike Eagle tipi, öncel görevi derin darbe taarruzuna yönelik av-bombardıman uçağı
- 111 x Tornado IDS/ADV tipi süpersonik saldırı veya taktik av-bombardıman uçağı
- 12 x Eurofighter (Tranche II) tipi av-bombardıman uçağı (halen üretimde olan toplam sipariş 72 adet)
Üretimi halen devam eden Eurofighter siparişleri ile birlikte yukarıda adı geçen 84 adet ilave F-15E (F-15S) tedariği de gerçekleşirse, Suudi Kraliyet Hava Kuvvetleri on yıla kadar toplamda 230′un üzerinde F-15 Eagle serisi, 72 adet Eurofighter ve halen modernize edilen 100 kadar Tornado uçağına sahip olacak ve böylelikle envanterindeki muharip savaş uçağı miktarını 400 dolayına yükseltecek, mevcut Suudi F-15 jetlerinin de 150 adedi adı geçen Tornado örneğinde olduğu gibi modernize edilecektir.
Suudilerin 90′lı yılların ortalarında siparis ettikleri ve 1999 Kasımına kadar 72’sinin tamamını teslim aldıkları F-15S uçakları, İsrail faktörünün de etkisi ile F-15E Strike Eagle konseptinin ‘kısıtlandırılmış’ veya teknolojik açıdan sınırlandırılmış “light” modeli olarak nitelendirilebilir.
Nitekim ABD‘nin F-15E orijinli uçaklarının tüm sistemlerini kısıtlamasız olarak kaynak kodları da dahil olmak üzere İsrail’e transfer edilirken (F-15I Ra’am) Suudilerin F-15S versiyonunda orijinal F-15E‘nin aviyonik, radar modları, yazılım ve silah yelpazesinde önemli kısıtlamalar söz konusuydu ve buna göre Suudi F-15S uçaklarının radarıyla hava-hava ve hava-yer muharebe modları sınırlandırılmıştı.
Şimdi aynı durum İsrail’in telkinleri doğrultusunda yeni model 84 adet F-15S uçakları için de geçerli ve Suudiler de alacakları bu astronomik pahalı uçakların “dişsiz olmasada, dişleri eksik kaplan” misali orijinal F-15E Strike Eagle serisinin son modelinin özelliklerinden yoksun olacaklarını çok iyi bilmektedirler.
Tek bir örnek dahi Suudilere teklif edilen ve en az 2050′li yıllara kadar kullanılması beklenen 84 adet F-15S uçağının teknolojik boyutu için yeterli olabilir. Suudilere teklif edilen F-15S radar kuvvetle muhtemel AESA kabiliyetli AN/APG-63(V)3 modeli olacaktı. Halbuki ABD Hava Kuvvetleri’ne ait modernize edilmekte olan ve en az bir 2035 yılına kadar daha kullanılması beklenen F-15E saldırı uçakları AN/APG-82(V)1 tipi AESA radarı ile yenilenerek modernize edilmekteler. Aynı radar Suudilerin almak istediği fakat onay çıkmayan F-15SE konsepti için de geçerli. Suudi F-15‘lerinin radar modeli bir kenara, bununla bağlantılı olarak radar modu, yazılım ve silah sertifikasyon kısıtlamaları da cabası.
Derin darbe maksatlı F-15E Strike Eagle serisi saldırı uçaklarının gelişmiş çeşitli versiyonları ABD dışında:
İsrail’de F-15I Ra’am; Güney Kore‘de F-15K Slam Eagle; Singapur‘da F-15SG olarak kullanımdadırlar.
Bu uçaklar için ülkelerin siyasi konumlarından dolayı her hangi bir F-15E teknolojik kısıtlaması söz konusu değildir. Bilakis bu uçaklar kronolojik olarak daha yeni olduklarından dolayı motorları, yazılımları ya da radarları yüzünden oräjänal F-15E‘den kısmen daha ileri seviyedelerdir.
Fakat 84 adet ‘light’ F-15S uçağı için 30 milyar dolar ($ABD) vermeye hazır olan Suudi Arabistan açısından prestij, kısmen de İran gibi ülkelere karşı caydırıcılık ve göz dağı vermek herşeyden daha önemli gözükmektedir. Zira herşeye rağmen buradaki en küçük sorun, Suudilerin şimdilik bitmek tükenmek bilmeyen petro dolarlarını harcamasından ekonomik bazda olumsuz etkilenmesi üzerinedir.
Zaten aynı Suudiler 72 adet Eurofighter uçağını, benzer lojistik destek ve yedek parça servisi kriteriyle, fakat silahları bile dahi olmadığı halde 20 milyar İngiliz strelinine, yani güncel kurla yaklaşık 32 milyar dolara bir çırpıda sipariş etmişlerdi.
Böylelikle toplamda 156 uçaklık iki kalem Eurofighter (72) ve F-15S (84) siparişinde bulunacak olan Suudiler 10+ senede 62 milyar dolar ödeme lüksüne sahip bir ülke konumundadır. Bu paraya kaç filo Blok 50+ veya 60 serisi F-16E/F donatılabileceğini, boyut ve askeri/ekonomik denklem açısından teorik bazda hesap etmekte fayda olabilir.
Kaynak:
www.savunmasanayi.net