Hangimizin zoruna gitmez, Girit'te ve Batı Trakya'da yaşayıp da, Türkiye bizi bir gün bu zulümden nasıl olsa kurtaracaktır diye bekleyenlerin en çok zoruna gidiyor, her sabah güneşe aynı özlemle uyanmak...
Lozan anlaşmasını bu açıdan defa kez okumuş biri olarak, bazı görüşme esasları ve sonuçları açısından dönemin Türkiye'si, gücü olarak baktığımda, bazı konularda acabalar olmuyor değil. Ancak dediğim gibi günün koşulları, dengeleri açısından yeterli görmesem de gerekli olan bir sürecin sonucu..
Sonrasında asıl takibimizin zayıfladığını görmekle birlikte, bu ataletselliğin soğuk savaş neden ve sonuçlarını vede bu sonuçların sürüklediği NATO gibi denklemlerde görmek mümkün..
Lozan'a göre; en bariz şekilli ile Girit'in 3/4'ünün bize ve Musul petrollerinin %100'nün 1993 itibariyle bize ait olduğunu görebiliyoruz...
Tarihi, Bu günü ve Geleceği bu denli meşakkat içinde gelip geçen ve geçecek olan, bu topraklarda yaşamanın manevi değer, bilinç ve bedelini, yine tarihe ve günümüz Dünyasına bakıldığında da ancak Bizlerin üslendiği şümul ve iradenin üstesinden gelebileceğini bilmemiz gerçeği, onları oralarda bizleri ise burada dinç ve dirayetli kılan.